In een langslepende kwestie bij de Tribunal de Commerce – de Handelsrechtbank – in Parijs ontvingen partijen een uitnodiging voor een ‘conciliation’ van de rechtbank. Deze hield in dat onder begeleiding van een ‘conciliateur’, een mediator, een poging zou worden ondernomen om een schikking te bereiken. Ik voer deze zaak voor de Nederlandse cliënt samen met een Parijse advocaat.
Le jour de la conciliation
Op de dag van de conciliation vertrokken cliënt en ik naar Parijs. Daar hadden we in de namiddag een overleg hadden met onze Franse advocaat. In een gesprek van ongeveer een uur namen we de stand van zaken nogmaals door, waarbij ik al tolkend maar tegelijkertijd ook mee-adviserend, de visies van de advocaat en cliënt uitwisselde.
Private Bank
Vervolgens gingen we met de metro naar het kantoor van de ‘conciliateur’. Anders dan je zou verwachten, kwamen we niet aan bij een rechtbank of officieel gerechtelijk kantoor, maar bij een ….. private bank.
Aan het begin van de bijeenkomst volgde de gebruikelijke toelichting. De rechters bij de Tribunal de Commerce zijn geen overheidsrechters, maar mensen uit het bedrijfsleven. Mensen uit de top, die te goeder naam en faam bekend staan. Naast hun gewone werk zijn zij voor enkele dagen per maand zijn als rechter. Wanneer er dan een mediation-zitting of ‘audience de conciliation’ plaatsvindt, is dat meestal op het kantoor van de conciliateur.
Vervolgens ging de rechter-mediator in op de vordering van de wederpartij. In een tijdsbestek van amper vijf minuten werden diens eisen met de grond gelijk gemaakt. Nu had ik cliënt al voorgehouden dat – als je de zaak naar Nederlands recht zou beoordelen – de zaak met het volste vertrouwen tegemoet kon worden gezien. Maar ja, het is natuurlijk wel een ander rechtssysteem en je weet nooit zeker. Gelukkig bleek mijn rechtsgevoel mij niet in de steek te laten en volgde een vergelijkbare analyse naar Frans recht.
Afzonderlijk overleg
Na het uiteenzetten van de wederzijdse standpunten werden beide partijen afzonderlijk naar een kantoorruimte gebracht en sprak de conciliateur achtereenvolgens met beide partijen. Een en ander met het doel te onderzoeken waar er een mogelijkheid tot schikking zou zijn.
In gezamenlijk overleg tussen cliënt, Franse advocaat, conciliateur et moi, hebben we uiteindelijk een schikkingsvoorstel gedaan waar de wederpartij zijn vingers bij mocht aflikken. Uiteraard was dat voorstel ook in het voordeel van de Nederlandse klant. Tot onze stomme verbazing weigerde de Franse partij het schikkingsvoorstel. Hij wilde alleen akkoord gaan met een regeling die er feitelijk op neer kwam dat de Nederlandse cliënt alsnog een aanzienlijk bedrag zou betalen. Dat terwijl even daarvoor diens vordering door de rechter-mediator met de grond gelijk gemaakt werd. Natuurlijk weigerden wij dat.
Stupéfait
Cliënt en ik waren stupéfaits – stomverbaasd over de houding van de tegenpartij. Maar helaas, onverrichter zake keerden wij vervolgens weer naar Nederland. Maar dan wel in de wetenschap dat voort procederen niet verkeerd hoeft uit te pakken.
Advocaat inschakelen
Je hebt een juridisch probleem in Frankrijk, je spreekt geen Frans en je zoekt een advocaat?
Zie ook: Advocaat Frans Recht
